Wat moet er op een etiket staan van een voedingsmiddel?

Misschien heb je het weleens meegemaakt? Er ligt een bepaald product in het schap van de supermarkt, maar het etiket dat op het product zit, klopt niet. Toch een gek gezicht als er hutspot op het etiket staat vermeld en achter het plastic pronkt een heerlijke boerenkoolstamppot. Een verwisseling in het etiket komt geregeld voor!

Het lijkt misschien allemaal vrij onschuldig, maar dergelijke fouten kunnen grote gevolgen hebben. Denk bijvoorbeeld maar eens aan allergische reacties die kunnen optreden bij mensen. Nu is de kans op dit risico erg klein, omdat deze producten over het algemeen vanuit de winkel, direct retour gaan naar de leverancier. Daarnaast weet iemand die allergisch is vaak wel in welke producten allergenen zijn verwerkt en waar hij/zij wel en niet tegen kan.

Het wordt gevaarlijker als er voor specifieke voedingsmiddelen bepaalde ingrediënten missen op het etiket. Het etiket moet daarom volgens de wet aan bepaalde eisen voldoen. Er is allerlei wetgeving over etikettering. Waar een etiket aan moet voldoen is echter sterk afhankelijk van het product. In dit blogartikel vertellen we meer over waar etiketten voor voedingsmiddelen aan moeten voldoen.

Welke informatie moet er op het etiket staan bij een voedingsmiddel? Hieronder een lijst met aandachtspunten:

Zoals beschreven is de mate van belangrijkheid van de informatie verschillend. De gemiddelde klant zal het niet zo belangrijk vinden of zijn bloemkool uit Frankrijk of uit Nederland komt. Aanwezigheid van allergenen op het etiket is daarentegen wel belangrijk.

Wat zijn voedselallergenen? Allergenen zijn bepaalde stoffen waarvan mensen met een allergie voor deze stoffen ernstig ziek kunnen worden. Er zijn officieel 14 verschillende soorten allergenen. De bekendste zijn: ei, vis, pinda, noten, melk, selderij, mosterd schaal- & weekdieren. Welke klachten kunnen er zowel optreden bij een allergische reactie?

Een ander belangrijk onderdeel van het etiket is de houdbaarheidsdatum. Het is natuurlijk een must om als consument te weten tot wanneer een bepaald product genuttigd kan worden en wanneer dit niet meer verantwoord is. Als dit niet op de verpakking vermeld staat, dan is het aan de consument zelf gelegen om dit in te schatten. In principe zijn deze producten niet bederfelijk. Dit inschatten kan d.m.v. gebruik te maken van onze zintuigen zoals: waarnemen, ruiken en proeven.

Als er wel een houdbaarheidsdatum staat vermeld dan zijn er in de basis twee aanduidingen. “Te gebruiken tot” (TGT) en “Ten minste houdbaar tot” (THT).

De eerste is de meest duidelijke. Het product met een TGT-vermelding kan je gebruiken (consumeren) tot de datum die is vermeld en daarna niet meer. Het product is zeer bederfelijk en kan na deze datum niet meer veilig worden geconsumeerd.

Bij een product met een THT-vermelding dient de consument zelf in te schatten of het product na de aangegeven datum nog geconsumeerd kan worden d.m.v. waar te nemen, te ruiken of te proeven. Dit zijn producten die niet snel bederven.

Naast het feit dat een juiste bereidingswijze het eindproduct ten goede komt is er nog een belangrijk aspect om rekening mee te houden. Als er bijvoorbeeld rauwe producten aanwezig zijn die gedurende een bepaalde periode op een bepaalde temperatuur verhit moeten worden dient hier rekening mee te worden gehouden. Als de bereidingswijze vervolgens niet gecommuniceerd is zou het kunnen voorkomen dat de gebruiker ziek wordt van bijvoorbeeld kip die niet goed gaar is.

Het moge duidelijk zijn dat ook de vermelding van het alcoholpercentage in alcoholhoudende producten niet kan ontbreken. Het inschattingsvermogen en reactievermogen worden o.a. nadelig beïnvloed door alcohol. Heeft iemand nog een autorit voor de boeg na een gezellige avond, dan is het gevaarlijk als blijkt dat deze persoon onbedoeld onder invloed is van alcohol. We willen ten slotte allemaal veilig thuiskomen!

De titel van dit blogartikel luidt ‘wat moet er op een etiket staan van een voedingsmiddel’. Op die vraag hebben we in dit artikel antwoord proberen te geven. We kunnen concluderen dat de belangrijkheid van elk aspect op het etiket verschillend is. Het ene onderwerp is belangrijker dan het andere. Om het gevaar voor de volksgezondheid tot een minimum te beperken is er allerlei wet- en regelgeving waaraan fabrikanten zich moeten conformeren. Er is daarom ook niet één standaard, maar afhankelijk van het product zijn er vereisten die van toepassing zijn op dat product.

Heb je wellicht hulp nodig bij de samenstelling van jouw etiket of andere vragen rondom dit specifieke onderwerp of voedselveiligheid in het algemeen? Neem dan contact met ons op!